فرد، ابتلا به بيماري‌هاي رواني مانند افسردگي، وضعيت هورمون‌هاي جنسي، استرس‌هاي زندگي، نارسايي در غدد درون‌ريز، بيماري‌هاي عروقي پيراموني و حتي مصرف دارو و آثار جانبي آنها از جمله عوامل بسيار موثر در بروز اين اختلال هستند. درمان اختلال بي‌ميلي جنسي، کاملا به علل شکل‌دهنده آن بستگي دارد. وقتي دليل اصلي مشکلات فيزيکي باشد، بعد از شناسايي مشکل اصلي، درمان مي‌تواند در برگشت ميل جنسي موثر باشد. مثلا بيشتر زناني که مشکل خشکي واژن دارند، دچار اختلال در ميزان ترشح هورمون‌هاي جنسي‌اند. اين مشكل به‌خصوص اگر زن در سن يائسگي باشد، بيشتر به چشم مي‌خورد و راه‌حل آن، درمان‌هاي جايگزين هورموني است. مصرف داروي سيلدنافيل (وياگرا) نيز مي‌تواند باعث افزايش جريان خون در ناحيه تناسلي زنان شود. اگر اين اختلال منشاء رواني داشته باشد، روان‌درماني شايع‌ترين درمان است. رفتاردرماني نيز با تکيه بر آموزش‌هاي خاص نيز مي‌تواند باعث کاهش مشکلات جنسي افراد شود. در فرآيندهاي درماني مورد استفاده در اين حوزه و نيز در روان درماني، با تمرکز بر مشکل در جريان روابط بين فردي، شناسايي دقيق مشکل، تفکيک علل از يکديگر، بهبود روابط و عواطف، برنامه‌هاي آموزشي مهارت‌هاي جنسي و ارتباطي و استراتژي‌هاي حل مساله براي رفع مشکلات اقدام مي‌شود. اگر مشکلات نتيجه تعارض‌هاي زناشويي باشد، زوج‌درماني يا خانواده‌درماني نيز موثر خواهد بود.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
کوچک کردن بینی با تزریق ژللینک دوستان
آرشیو
آمار سایت